Ριζώματα: Το Έθιμο της «Τσικνοπέμπτης» ( Μέρος Β΄)

Παραδοσιακά έθιμα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας

Κάθε περιοχή της Ελλάδας γιορτάζει με το δικό της τρόπο την Τσικνοπέμπτη. Πέρα από το παραδοσιακό ψήσιμο των κρεάτων, αναπτύχθηκαν ξεχωριστά έθιμα σε κάθε περιοχή.

Ξεκινώντας από το βορρά της χώρας, στην Κομοτηνή η παράδοση αναφέρει ότι τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν φαγώσιμα δώρα. Συγκεκριμένα, ο άντρας πρέπει να στείλει τον «κούρκο», δηλαδή μία κότα, και η γυναίκα μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Οι νοικοκυρές καίνε μια κότα για να τη φάει η οικογένεια την Κυριακή της Αποκριάς.

Στην Κοζάνη την Τσικνοπέμπτη γίνεται η επίσημη έναρξη της αποκριάς στην κεντρική πλατεία ενώ ανάβει και ο πρώτος φανός σε μία από τις γειτονιές της πόλης. Ο φανός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Κοζανίτικης αποκριάτικης παράδοσης. Πρόκειται για εορταστική πυρρά σε κεντρικά σταυροδρόμια και γειτονιές της Κοζάνης όπου οι συμμετέχοντες χορέβουν γύρω της με τη συνοδεία τοπικού κρασιού και Κοζανίτικου κιχιού.

Στις Σέρρες γιορτάζουν με μεγάλες φωτιές, στις οποίες, αφού ψήσουν το κρέας, οι πιο τολμηροί πηδούν ανάμεσα από τις φλόγες. Τα «προξενιά» ακολουθούν μετά το ψήσιμο, όπου κάποιος αναλαμβάνει να αναμείξει τα κάρβουνα με ένα ξύλο.

Στο Ξινό Νερό Φλώρινας την Τσικνοπέμπτη γίνεται χορός μασκέ με ορχήστρα και παραδοσιακή μουσική.

Στη Νάουσα οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στην πλατεία Καρατάσου πρωταγωνιστές και γιορτάζουν με πρωταγωνιστές τους «Γενίτσαρους» και τις «Μπούλες». Είναι ένα χορευτικό δρώμενο όπου συμμετέχουν μόνο νέοι άνδρες. Ακόμα και τη γυναικεία μορφή, τη νύφη-μπούλα, την υποδύεται πάντα άνδρας.

Στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται το ποδηλατικό Καρναβάλι, στο οποίο παντρεύεται η παράδοση του Καρναβαλιού, με την αναβίωση της παράδοσης του ποδηλάτου στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια ποδηλατική, περιβαλλοντική και κοινωνική δράση, στην οποία πραγματοποιείται παρέλαση μεταμφιεσμένων ποδηλατιστών, με θεματικές ομάδες και αποκριάτικα άρματα συμβολικού και σατυρικού χαρακτήρα, συνοδευόμενα από τον Βασιλιά Καρνάβαλο.

Στην Πάτρα υπήρχε το έθιμο της Γιαννούλας της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα ήταν υπαρκτό πρόσωπο, επρόκειτο για μια φτωχή γυναίκα της Άνω πόλης που έζησε στην περίοδο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κύρια δραστηριότητά της ήταν η πώληση κουλουριών που της εξασφάλιζε τα προς το ζην. Ορισμένοι Πατρινοί εκμεταλλευόμενοι την ελαφριά νοητική υστέρηση που είχε της έταζαν πως θα την παντρέψουν με τον πρόεδρο της Αμερικής Ουίλσον. Η σχετική φάρσα περιλάμβανε άφιξη του Ουίλσον με πλοίο στο λιμάνι και άνοδό του στην Άνω πόλη όπου θα τελούνταν και ο γάμος με τη Γιαννούλα. Η εύπιστη κουλουρού υποδεχόταν τον υποτιθέμενο Ουίλσον, Ιούλσο όπως τον πρόφερε η ίδια, και που φρόντιζαν πάντα να τον ντύνουν με φράκο και ημίψηλο, αλλά ώσπου να αντιληφθεί την ειρωνεία της στιγμής, το πλήθος των συγκεντρωμένων για το γάμο είχε διασκεδάσει με την ψυχή του. Το θέαμα επαναλήφθηκε αρκετές χρονιές. Την Τσικνοπέμπτη οι Πατρινοί έντυναν κάποιον νύφη, ή έβαζαν ένα ομοίωμα νύφης στο λιμάνι και διασκέδαζαν γύρω του.

Το 2015 ο Σύλλογος Ψυχικής Υγείας Πάτρας ζήτησε την κατάργηση του εθίμου της Γιαννούλας Κουλουρού: «Για μας στον ΣΟΨΥ Πάτρας, είναι αδιανόητο να θεωρείται σήμερα έθιμο και να διαιωνίζεται ως παράδοση ο εμπαιγμός ενός ανθρώπου με ψυχική νόσο και μαζί με αυτήν το άθλιο της συμπεριφοράς μερίδας πολιτών που με τη στάση τους μετέτρεψαν σε μαρτυρική τη ζωή του. Δεν θεωρούμε έθιμο, ούτε τη διαπόμπευση, ούτε τον δημόσιο εξευτελισμό, ούτε τον θρήνο, ούτε τη συμβολική επανάληψή τους κάθε χρόνο εν είδη διασκέδασης των καρναβαλιστών. Η αναβίωση του γάμου της Γιαννούλας της Κουλουρούς, αποτελεί προβολή προς το μέλλον μια αρρωστημένης αντίδρασης του κοινωνικού συνόλου απέναντι στον ψυχικά πάσχοντα και μέσω της σάτιρας μεταφέρει το μήνυμα της νομιμοποίησης δια της διασκέδασης τέτοιων απαράδεκτων συμπεριφορών»

Αξίζει να αναφερθεί ότι το βάρβαρο αυτό έθιμο της διαπόμπευσης ενός ατόμου που έπασχε όσο ζούσε από ψυχική νόσο, καταργήθηκε το 2018.

Φωτογραφία από τα γυρίσματα της ταινίας μικρού μήκους «Τζοάνα» του Παναγιώτη Φαφούτη που αναπαριστά το γάμο της Γιαννούλας Κουλουρού

Φωτογραφία από τα γυρίσματα της ταινίας μικρού μήκους «Τζοάνα» του Παναγιώτη Φαφούτη που αναπαριστά το γάμο της Γιαννούλας Κουλουρού...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/pos-o-ekseftelismos-mias-patrinias-egine-apokriatiko-ethimo-i-dramatiki-istoria-tis-giannoulas-koulourou-pou-i-agonia-tis-na-pantreftei-egine-mia-diarkis-kai-kakogousti-farsa/

Σε όλη την περιφέρεια της Πελοποννήσου, την Τσικνοπέμπτη σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνουν διάφορα άλλα τρόφιμα, όπως πηχτή, λουκάνικα, γουρναλοιφή παστό και τσιγαρίδες. Οι τσιγαρίδες είναι το τραγανό υπόλειμμα του χοιρινού λίπους μαζί με κρέας αφού έχει αφαιρεθεί από το καζάνι το καθαρό λίπος.

Στην Κέρκυρα υπάρχει η παράδοση από τα «Κορφιάτικα Πετεγολέτσια» ή αλλιώς «Κουτσομπολιά» ή «Πέτε Γόλια». Είναι ένα έθιμο που ανήκει στην παλιά πόλη της Κέρκυρας. Η πετεγολέτσα ή πετεγουλιό, σύμφωνα με τους ντόπιους, είναι η συνήθεια του κουτσομπολιού. Στο κέντρο της πόλης στήνεται κάτι σαν «θεατρικό», όπου οι ντόπιοι υποδύονται τους κουτσομπόληδες με σπαρταριστικές ιστορίες.

«Κορφιάτικα Πετεγολέτσια»

Στη Θήβα γιορτάζουν με το «βλάχικο γάμο», που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων, συνεχίζει με τον γάμο και ολοκληρώνεται την Καθαρά Δευτέρα με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι των συμπεθέρων.

Στα νησιά αναπτύχθηκαν ξεχωριστά έθιμα και παραδόσεις. Στην Ιο, το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια προβάτων διασχίζουν τη Χώρα και επισκέπτονται σπίτια και καταστήματα, ενώ στον Πόρο, η παράδοση επιβάλλει στους νέους να κλέψουν ένα μακαρόνι, το οποίο θα βάλουν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποια θα παντρευτούν.

Στη Σκόπελο, οι κάτοικοι δίνουν ραντεβού στο Πεύκο, για να συνεχίσουν το γλέντι και το φαγοπότι όλοι μαζί.